DƏNLİK

DƏNLİK I is. anat. Çinədan. Toyuğun dənliyi yemlə dolu idi.

DƏNLİK II is. tib. Ur, boğaz uru, şiş, fır. Onun boğazında dənlik xəstəliyi əmələ gəlib.

DƏNLİK III is. Quşlar üçün yemlik taxıl.

DƏNLİK IV is. Dəyirman boğazında dən tökülən qutu. Bircə ovuc dənim vardı; Dənliyə tökülmədi; Torpağa əkilmədi (M.Araz).

DƏNƏ
DƏRMƏK

Значение слова в других словарях