f. 1) dərdli, kədərli, qəmli; 2) m. aşiq, vurğun.
f. 1) dərdli, kədərli, qəmli; 2) m. aşiq, vurğun.
[fars.] сущ., прил. клас. 1. рикӀе дерт авай(ди), дертлу(ди); 2. масадан дердиникай хабар кьадай(ди), къайгъуда амукьдай(ди); // пер
Полностью »“Dərdi çox olan” (dərdli) deməkdir. Fars mənşəlidir. –mənd komponenti arzumənd kimi sözlərdə də var, bizdəki –lı şəkilçisinin qarşılığıdır
Полностью »устар. I прил. горестный, грустный, печальный II сущ. горемыка (тот, кого постоянно преследуют несчастья, лишения и т
Полностью »is. və sif. [fars.] klas. 1. Dərdi, kədəri olan, ürəyi dərdli. Saqi, mədəd et ki, dərdməndəm; Qəm silsiləsinə paybəndəm
Полностью »