EVLİK
1. прил. кӀвализ талукь (махсус) тир, кӀвалихъ (хзандихъ) галаз алакъалу тир; 2. куьгьн. эфв. паб, дишегьли манада; 3. кӀвал авай; 200 evlik kənd 200 кӀвал авай хуьр.
1. sif. Evə aid, evə məxsus, ailə ilə bağlı; ailəlik. Əsəd Arazı əncir ağacı altına çəkdi: – Yox, evlik işim yoxdur
Полностью »I в знач. прил. по дому, для дома (для семьи), относящийся к дому (к семье), связанный с домом (с семьёй) II в сочет
Полностью »