EYİBCU
\[ər. eyb və fars. ...cu\] сущ. клас. гьар са касдикай айиб (нукьсан) жагъуриз алахъдай кас.
I сущ. тот, кто злословит, поносит кого-л.; хулитель II в знач. прил. поносящий, злословящий
Полностью »is. [ər. eyb və fars. …cu] klas. Hər kəsdə eyib, nöqsan axtaran, hər şeydə irad tapmağa çalışan adam
Полностью »