FƏNƏRÇİ
сущ. куьгьн. фанарчи (1. куьчедин фанарриз килигдай ва абур куькӀуьрдай кас; 2. виликра: йифиз рехъ экуь авун патал чӀехи ксарихъ галаз гъиле фанар кьуна фидай кас).
сущ. фонарщик: 1. в прошлом – рабочий, наблюдавший за исправностью и действием уличных фонарей 2. тот, кто носил фонарь, сопровождая кого-л
Полностью »is. köhn. 1. Küçə fənərlərinin sazlığına və yanmasına nəzarət edən adam; fənəryandıran. Qalmışdı həyətdə keçən axşamdan; Fənərçi unutmuş bala nərdivan
Полностью »