I
прил.
1. неверующий
2. безнравственный
II
сущ.
1. грешник(-ца)
2. распутник(-ца), развратник(-ца)
[ər.] сущ. фасикь (1. гунагь тир (чӀуру) краралди машгъул тир кас; динсуз; 2. фитнечи, буьгьтенчи, араяр акадардайди)
Полностью »\ – imanlı adamın kafirliyi. Yəni küfür və iman arasında olan şəxs. Bəzi məzhəblərə görə, fasiq olan kəs tövbə etmədən ölərsə, əbədi olaraq cəhənnəm
Полностью »is. [ər.] 1. Günah işlərlə məşğul olan adam; dinsiz. [Quşbazoğlunun] Allahı da, dini də pul, dövlət və zülm idi
Полностью »