gərdun
[fars.] сущ. клас. 1. цавун тагъ, цавун арш; 2. пер. кьисмет, бахт, фелек.
f. 1) dönən, fırlanan; 2) fələk, dünya; 3) göy, səma
is. [fars.] klas. 1. Göy qübbəsi. 2. məc. Tale, bəxt, fələk, iqbal. Nə yar edərdi cəfa, nə rəqib, nə gərdun; Zəmanədə bu cəfalar mənə qəzadəndir