guşə
guşə
[fars.] сущ. 1. пӀипӀ, яб, муртӀ; otağın guşəsi кӀвалин пӀипӀ (яб); // тин, син; binanın guşəsi дараматдин пӀипӀ; 2
Полностью »f. 1) bucaq; 2) künc; 3) uc, kənar; 4) bir şeyin iti tərəfi; tini; 5) dalda yer; sığınacaq; 6) az, bir az, azacıq; 7) kasıb ev
Полностью »сущ. 1. угол: 1) место, где сходятся две внутренние стороны предмета. Otağın guşəsi (küncü) угол комнаты, həyətin guşəsi (küncü) угол двора 2) глухая
Полностью »is. [fars.] 1. Künc, bucaq. Otağın guşəsi. – Onlar uçuq toyuq hinini palçıqlayır və həyətin bir guşəsinə yapılmış təzəkləri qalağa yığırdılar
Полностью »
