GÜNSÜMƏX’

I
(Çənbərək)
boş, bikar gəzmək. – Usuf günüzü axşamatana aralıxlarda günsüyür
II
(Tovuz)
günün təsiri ilə xarab olmaq, çürümək (qatığa aiddir). – Qatığımıza gün tüşüf günsüyüf