GÜNSÜMƏX’ I (Çənbərək) boş, bikar gəzmək. – Usuf günüzü axşamatana aralıxlarda günsüyür II (Tovuz) günün təsiri ilə xarab olmaq, çürümək (qatığa aiddir). – Qatığımıza gün tüşüf günsüyüf