hücumçu
hücumçu
1. sif. hərb. Hücum üçün olan, hücum edən. Hücumçu dəstə. Zirehli hücumçu təyyarələr. // is. Hücum edən qoşun hissəsi, tank dəstəsi, təyyarə və s
Полностью »I прил. воен. штурмовой (предназначенный для штурма). Hücumçu dəstələr штурмовые отряды, hücumçu təyyarə штурмовой самолет (штурмовик) II сущ
Полностью »1. прил. воен. гьужум авун патал тир, гьужум ийидай, гьужумдай (мес. десте); // сущ. гьужум ийидайди, гьужумдайди; гьужум ийидай шанил, самолёт ва мс
Полностью »1. HÜCUMÇU (hücum edən) Yenə hücumçular hücuma keçir; Faşist soldatını ox kimi biçir (M.Rahim); HÜCUMAVƏR (köhn
Полностью »