həqarət
həqarət
[ər.] 1. сущ. гьуьрметсузвал, усалвал, алчахвал; усалардай, алчахардай, аскӀанардай, абурдай вегьидай, ягьдик хкӀурдай гьерекат, гаф ва мс
Полностью »is. humiliation f ; abaissement m, offense f ; affront m ; ~ə dözmək souffrir les offenses
Полностью »i. humiliation, abasement; d.d. comedown; ~ə dözmək to stand* / to bear* humiliation
Полностью »сущ. 1. обида (несправедливый поступок, поведение по отношению к кому-л.; незаслуженное оскорбление)
Полностью »[ər.] 1. is. Hörmətsizlik, sayğısızlıq, alçaqlıq, təhqir; alçaldıcı, heysiyyətə, mənliyə toxunan hərəkət, söz və s
Полностью »