HƏRLƏMƏ
1. f.is. кил. hərləmək; 2. нареч. элкъвена, чарх яна; 3. прил. элкъвей, гедев.
1. “Hərləmək”dən f.is. 2. zərf Dairəvi, dövrəvi, dövrə vuraraq. Hərləmə durub tamaşa etmək. – [Dəmirov və Mürşüdoğlu] hərləmə oturub, kababın başına t
Полностью »I сущ. от глаг. hərləmək: 1. вертение, вращение, кружение 2. перен. преследование кого-л II нареч. кругом
Полностью »