İŞVƏKAR

[ər. işvə və fars. ...kar] 1. прил. назани, назлу, килигунралди итимар вичел кьару (гьейран) ийидай (дишегьли, руш); 2. сущ. назани, дилбер.
İŞVƏBAZLIQ
İŞVƏKARANƏ

Значение слова в других словарях