İKİLƏMƏK
гл. 1. кьве паюниз паюн (са месэла, са затӀ); 2. кьвед авун, къуша авун, жуьтарун, са затӀунин кьилел садни эхцигун; са кар кьведра авун.
f. 1. Bir şeyi, bir məsələni iki hissəyə bölmək. 2. İki eləmək, qoşalaşdırmaq, cütləşdirmək, bir şeyin üstünə birini də artırmaq
Полностью »глаг. 1. двоить: 1) разделять надвое; раздваивать, раздвоить. Kibrit çöpünü ikiləmək раздвоить спичку 2) с
Полностью »