ilişkən
ilişkən
прил. алкӀидай, галкӀидай, ккӀидай (мес. пепе); акӀидай, акьахдай (мес. векь, цаз).
Полностью »s. cohesive, prehensile, hitching; Meymunların ilişkən quyruğu var Monkeys have prehensile tail
Полностью »I прил. цепляющийся (способный хвататься, цепляться за что-л. – о вьющихся и колючих растениях). İlişkən ot цепкая трава II сущ
Полностью »sif. İlişən, dolaşan; əl-ayağa, paltara yapışan, sancılan. İlişkən cücü. İlişkən ot. – Balaca Sabir sərt və ilişkən bir şeyin döşündə gəzdiyini görüb
Полностью »