sif. impulsi//f, -ve ; ~ güc force f impulsive
sif. impulsi//f, -ve ; ~ güc force f impulsive
прил. импульсивный: 1. склонный действовать под влиянием непосредственного побуждения; порывистый. İmpulsiv natura импульсивная натура 2
Полностью »adj. kor-koranə, düşünmədən, fikirləşmədən, ehsasatı; daşğın; hay-küyçü; ~ handeln kor-koranə bir iş(i) görmək, ehsasatı olmaq
Полностью »