İRADƏT
сущ. устар. воля, желание, хотение. Öz iradəti ilə по своей воле, eyni iradətlə с тем же желанием
[ər.] клас. мурад, кӀанивал, рикӀяй тир разивал; öz iradəti ilə вичин разивилелди.
Полностью »[ər.] klas. Arzu, istək, könüldən gələn razılıq. Öz iradəti ilə (öz razılığı ilə). – Hüsn afəti-eşq olub dəmadəm; Gəldikcə iradət oldu möhkəm
Полностью »