İSMARLAMAQ
1. поручить, вручить, вверить;
2. заказать;
f. 1. Tapşırmaq. Dəvənin dizini bağla, Allaha ismarla. (Ata. sözü). Rəhmətlik son nəfəsində əllərimi tutub dedi: – Gülcahan, Əşrəfi sənə, səni də Alla
Полностью »глаг. 1. поручать, поручить (вверить кого-л. чьим-л. заботам, попечению); qızını ismarlamaq поручить дочь кому 2
Полностью »гл. 1. тапшурмишун; dəvənin dizini bağla, Allaha ismarla. Ata. sözü балкlандиз цlил яна, ахпа ам Аллагьдал тапшурмишна; 2
Полностью »1. İSMARLAMAQ, MESAJ GÖNDƏRMƏK, SİFARİŞ GÖNDƏRMƏK 2. İsmarlamaq bax tapşırmaq 1
Полностью »