İTMAM

[ər.] сущ. клас. тамамарун, куьтягьун, акьалтӀарун, эхирдиз акъудун; itmama yetirmək, itmam vermək (etmək) кил. itmam; itmama yetmək (çatmaq) тамам хьун, куьтягь хьун, акьалтӀун, эхирдиз акъатун.
İTLİK
İTMƏ

Значение слова в других словарях