İŞTAH(A)SIZ
1. прил. иштягь авачир, руфун тух туштӀани тӀуьниз кӀанивал авачир; 2. нареч. иштягь авачиз, гьевес авачиз, рикӀ алачиз, кӀанз-такӀанз.
I. s. appetiteless; (i.s.) having poor appetite, (i.s.) without appetite II. z. without appetite
Полностью »I прил. без аппетита, не имеющий аппетита, с плохим аппетитом II нареч. без аппетита. İştahasız yemək есть без аппетита
Полностью »sif. İştahası olmayan, qarnı tox olmadığı halda yeməyə istəyi olmayan. Telli balaca qızdır; Yeməyə iştahsızdır
Полностью »