KƏNARSIZ
прил. и кьил, а кьил авачир, эхир авачир.
sif. Ucu-bucağı olmayan, nəhayətsiz, sonsuz. Ay çıxıbdı kənarsız; Niyə məni qınarsız? Açıb desəm dərdimi; Od tutarsız, yanarsız
Полностью »прил. 1. без полей. Kənarsız kitab библ. книга без полей 2. обрезной. Kənarsız taxta строит. обрезная доска 3
Полностью »