KARKÜN
[fars.] прил. куьгьн. 1. кӀвалахдай, кӀвалах (зегьмет) кӀани, кар алакьдай, гъиляй кар къведай; 2. масадан гъил кьадай, куьмекдай, са кардал лазим къведай, бакара акьадай (мес. кас).
sif. [fars.] köhn. 1. İşcil, işlək, işləyən, işgüzar, işbacaran. [Fərmanın] qəsdi özünün karkün olmasını həm əmisinə, həm də Gövhərtaca göstərmək idi
Полностью »прил. устар. 1. деловой, деловитый, работоспособный, работящий. Karkün adam деловой человек 2. готовый помочь, подать руку помощи
Полностью »