karsala
karsala
sif. dan. 1. Qulağı ağır eşidən. 2. Key, huşsuz, duyğusuz; zehni kütləşmiş, korazehin
Полностью »прил. разг. 1. полуглухой, глуховатый. Özünü karsala göstərmək притворяться глуховатым 2. рассеянный, невнимательный
Полностью »s. d.d. 1. (ağır eşidən) dull / hard of hearing; 2. (əfəl, kütbeyin) obtuse, stupid, muddle-headed, sheepish; (key) torpid; (utancaq, cəsarətsiz) diff
Полностью »прил. рах. 1. япарал залан, тӀимил биши; 2. рикӀел затӀ аламукь тийир, фикирар акахьай, вич-вичел алачир, бати, дикъетсуз; мукьуфсуз, япалух
Полностью »sif. incapable ; sans talent, stupide ; empoté, -e ; borné, -e ; crainti//f, -ve
Полностью »Bəzi dialektlərdə ağır eşidən adama karsala deyirlər. Kök kar sözüdür, farscadan gəlmədir. -sala hissəsinin sayaq sözü ilə bağlı olması barədə fikir s
Полностью »