KARSALA

sif. dan.
1. Qulağı ağır eşidən.
2. Key, huşsuz, duyğusuz; zehni kütləşmiş, korazehin.

Этимология

  • KARSALA Bəzi dialektlərdə ağır eşidən adama karsala deyirlər. Kök kar sözüdür, farscadan gəlmədir. -sala hissəsinin sayaq sözü ilə bağlı olması barədə fikir s
KARPKİMİLƏR
KARSALALIQ

Значение слова в других словарях

верхне... визи́говый на́четверо нелиню́чий разноплемённый холецистопанкреати́т белота́л до́нный зачища́ться поворо́тливость разночи́нский терра́са bonzer bookmobile bump off erythema media man pudicity robber baron syncopation whiteboy велосипедистка промалывать самозванец фотодонесение