KİÇİCİK
прил. гзаф гъвечӀи, лап гъвечӀи (мес. гъил, кӀвал).
прил. 1. совсем маленький, крошечный. Kiçicik otaq совсем маленькая комната 2. небольшой, незначительный
Полностью »sif. Olduqca kiçik, çox kiçik. Kiçicik otaq. Kiçicik qab. Kiçicik qutu. – Gülzar kiçicik əllərini irəli uzatmış, həyəcan içində nəticəni gözləyirdi
Полностью »