ə. və f. 1) maaş alan, məvacib alan; 2) təqaüdçü
ə. və f. vəzifə dalınca qaçan, vəzifəni hər şeydən üstün tutan
ə. və f. öz vəzifəsini sevən, vəzifəsini yaxşı yerinə yetirən
ə. əsli f. 1) dövlət işlərini idarə edən yüksək vəzifəli adam; nazir; 2) şahmatda: şahın yanındakı baş fıqurlardan biri
ə. 1) hal, keyfiyyət; 2) nizam, qayda
ə. 1) çəki; 2) ağırlıq. Vəzni-şe’r şeir vəzni, şeirdə ölçü, ahəng
ə. 1) tərəzi; tərəzi daşı; 2) barıt qabı
ə. və f. 1) bax vəzzan; 2) pul kassasında xidmət edən adam
VƏZ’ÜLLAH ə. 1) Allah vergisi; 2) tanrıya aid etmə
ə. tərəziçi, qapançı
ə. Qur’anda bir surənin adından 1) and olsun sovurub dağıdan küləklərə! 2) m. uzunçuluq etmə, yersiz və lağlağı danışma
ə. Qur’anda bir surənin adından and olsun səhər işığına!
VİA’ ə. 1) qab; zərf; 2) bədəndə maye və xəlitənin toplandığı kisəcik; 3) damar
ə. üz-üzə gəlmə, üzləşmə
ə. üz-üzə gələrək, üzləşərək
ə. 1) üzləşdirmə, üzləşmə; 2) bir-birinə uymayan, bir-birinə zidd olan
ə. sərvət, var-dövlət
ə. 1) qəlbən hiss etmə, dəruni duyğu; 2) insaf, ədalət duyğusu; 3) mənəvi, mənsubiyyət hissi; 4) sufilərə görə: daxili coşqunluq; 5) qızğın şövq
ə. vicdana görə, vicdanla
ə. vicdana mənsub
ə. və f. vicdanlı, insaflı
VİDA’ ə. 1) ayrılarkən sağollaşma; 2) ayrılma, ayrılıq
ə. 1) sevgi, məhəbbət; 2) hüsn-rəğbət, simpatiya
ə. sevgiyə aid olan, sevgiyə mənsub
ə. və f. 1) vidalaşıb gedən adamdan qalan məktub; 2) başqa yerə təyin olunan səfirin əvvəlki yerin hökumətinə təqdim etdiyi sənəd
ə. sevmə, sevgi, məhəbbət; dostluq, yoldaşlıq
ə. 1) uyğunluq; 2) həmfikirlilik, həmrəylik
ə. nümayəndə heyəti; nümayəndə, deputat
ə. 1) uyğun gəlmə, uyğunluq; 2) uzlaşma
VİLA’ ə. dostluq, yoldaşlıq
VİLADƏ(T) ə. doğma, doğuş; doğum
ə. 1) ölkənin inzibati ərazi bölgülərindən biri; 2) şahlıq, padşahlıq, hökmdarlıq; 3) şiələrə görə: Məhəmməd peyğəmbərin hakimiyyəti; 4) m
ə. 1) vilayətə aid olan; 2) bəzi müğamların əsas şöbələrindən biri
ə. və f. öz ölkəsini, öz vilayətini sevən, onun yaxşılaşması üçün çalışan
f. bax viranə (2-ci – 4-cü mənalarda)
f. 1) xaraba qalmış; sökülmüş və ya uçmuş binanın qalıqları; 2) yıxıq, xarab, dağınıq; 3) var-yoxu əlindən çıxmış; müflisləşmiş; 4) m
f. xarabalıq
f. xaraba, viranə yer
ə. 1) təkrar-təkrar deyilən, təkrarən zikr edilən; 2) dua. Virdi-Qur’an Qur’anı təkrar-təkrar oxuma; virdi-zəban dilin(in) əzbəri
ə. 1) əlaqə, bağ, rabitə; 2) müqavilə, bağlaşma; 3) ittifaq
ə. bax vüsal
f. albalı şirəsi
ə. tək olan şey; fərd
ə. bax vizrü vəbal
ə. 1) yük, ağırlıq; 2) günah, təqsir
f. «və an gah» birləşməsinin qısaldılmış forması; o vaxt, o zaman
ə. labüdlük, vaciblik, lazımlılıq
ə. labüd surətdə, lazımınca, vacib olaraq
ə. lazımi, zəruri