f. boyun
f. 1) boyunbağı; 2) arabaya, cütə və s. qoşarkən xamutun altından atın boynuna keçirilən qoşqu aləti
f. «boyun vermiş» m. boyun əymiş; tabe
f. «boyun yüksəldən» bax gərdən-fəraz
f. m. məğrur, təkəbbürlü, lovğa
f. «boyun çəkən» m. sözə qulaq asmayan, inadcıl, tərs
f. boynuna minmiş, ağalıq edən
f. dönmüş, dolanmış
f. 1) əldən-ələ gəzmə; 2) gəzinti, seyr; 3) dolanma; 4) qrammatikada: hallanma. Gərdişi-dövran zəmanə, dövranın gərdişi
f. gəzinti yeri; seyrəngah
f. 1) dönən, fırlanan; 2) fələk, dünya; 3) göy, səma
f. minik və ya yük arabası
f. arabaya minən; sərnişin
f. və ə. 1) toz-torpaq; 2) m. dərd-qəm, qəm-qüssə
f. bax kərkəs
f. 1) isti(lik); 2) isti, qaynar; 3) m. məşğul, məşğul olan; 4) m. alveri şirin gedən, bazarı yaxşı olan
f. bərk isti
f. hamam
f. lap qızmış, qızğın
f. tezyetişən qovun növü
f. 1) tez oyanan, yuxudan tez duran; 2) m. zirək, cəld
f. 1) istilik, hərarət; 2) səy, çalışqanlıq
f. və ə. 1) istilik, hərarət; 2) m. məhəbbət, səmimiyyət
f. qışlaq // aran
f. isti-soyuq
f. 1) gəzişmə, gəzinti; 2) keçmə, getmə, ötmə
f. gəzib-dolanma, seyr; səyahət
f. dağ kəli
GƏZ1 f. 1) yolğun (ağac); 2) həmin ağacdan düzəldilmiş qısa təlim oxu. GƏZ2 f. uzunluq ölçüsü vahidi
GƏZAF(Ə) 1) şişirtmə, mübaliğə; 2) əsassız, mənasız; 3) çox, lap çox
f. boşboğaz, naqqal
f. boşboğazlıqdan zövq alan, laqqırtıdan xoşlanan
f. zərər, ziyan
f. dilənçi, yolçu
f. 1) əsasən tikintidə, heykəltəraşlıqda və s. işlədilən torpaq növü; 2) palçıq
f. cənub küləyi, gilavar
f. bax gilə
GİLƏ1 f. salxımından ayrılmış üzüm dənəsi; gilə üzüm. GİLƏ2 f. iki dağ ayrıcında yol
f. gil karxanası, gil çıxarılan yer; gilluz
f. əziz, istəkli
f. 1) ağır; 2) dözülməz, çətin; 3) bahalı
f. 1) ağır yüklü; 2) m. hamilə, ikicanlı
f. baha, qiymətli
f. 1) bahalıq; 2) m. ciddiyyət
f. 1) bahalı, baha qiymətli; 2) görkəmli, məşhur; 3) təcrübəli, sınanmış; 4) nəcib
f. 1) çevrə, dairə; 2) dönmə, dolanma
f. 1) burulğan, su burulğanı; 2) m. təhlükəli yer, xatalı yer; 3) m. əziyyət, çətinlik
GİRD(İ)BAD f. «dönən, fırlanan külək» qasırğa, tufan, boran
f. bax kirdkar