ə. «hərəkət» c. hərəkətlər
ə. ərəb əlifbasında qısa sait hərf olmadığından samitlərin üstündə və ya altında qoyulan xüsusi işarə (fəthə // zəbər, kəsrə // zir, zəmmə // piş)
ə. 1) getmə, yola düşmə; 2) iş, əməl. Hərəkəti-ərz zəlzələ
HƏRƏM1 ə. 1) Misirdə qədim zamanlardan qalmış ehramlardan hər biri; 2) həndəsədə: piramida. HƏRƏM2 ə
ə. «iki hərəm» Kəbə və Mədinəyə birlikdə verilən ad. Hərəmeyni-şərifeyn Kəbə və Mədinə
HƏRƏMGAH, HƏRƏMGƏH ə. və f. 1) bax hərəmxanə; 2) bax hərəmsəra (2-ci mənada)
ə. və f. bax hərəmsəra (1-ci mənada)
ə. həndəsədə: piramida şəklində olan
ə. və f. 1) hökmdarların saraylarında başqa kişilərin girməsi qadağan olunmuş, qadınların yaşadığı hissə; 2) müqəddəs adamın dəfn olunduğu yer
ə. 1) səsin yazıda ifadə edilən şəkli; 2) səkilçi; 3) kəlmə, söz; 4) yazılı, yazılmış. Hərfi-əsli ərəb qrammatikasında: kök hərf, əsli hərf; hərfi-ətf
ə. və f. və ə. bax hərfiyyən
ə. hərfi-hərfinə, bütün təfərrüatı ilə
ə. və f. və ə. bax hərfənhərfa
ə. və f. söz atan, kinayə ilə danışan
ə. və f. «hər (sözü) tutan» hər işdə eyib axtaran, eyib tutan
ə. 1) hərfən; 2) eynən, əslində olduğu kimi; 3) m. incədən-incəyə
HƏRGAH, HƏRGƏH f. əgər, əgər ki
f. heç vaxt, heç bir zaman; əsla
ə. 1) sənət yoldaşı; sənətdaş; 2) kef, oyun yoldaşı; 3) gücdə, birlikdə və s. bərabər olan; 4) düşmən, rəqib
ə. və f. hərifcəsinə
ə. yanğın, yanar
ə. və f. yanğından zərər görmüş, yanmış
HƏRİM1 ə. 1) hörmətli yer, möhtərəm yer; 2) həyət, hərəm; 3) yaxın adamların gedə biləcəyi məhrəm yer
ə. ipək, ipək parça
ə. 1) ipəkdən toxunmuş, ipəkdən olan // ipək, qumaş; 2) m. ipək kimi yumşaq
ə. 1) çox istəyən, çox arzulayan; 2) tamahkar, acgöz
ə. və f. həriscəsinə, tamahkarcasına, acgözlüklə
ə. layiq; dəyərlilik
HƏRQ(ƏT) ə. yanma, yanıqlıq
ə. isti, istilik
HƏRRAS1 ə. əkinçi, rəncbər. HƏRRAS2 ə. qoruyucu, keşikçi
ə. əkin əkmə, əkinçilik
ə. tərs, inadcıl, kəc
f. boş söz, hədərən-pədərən, yava
f. bax hərzəkar
f. hərzə-hərzə danışan; hərzəçi
f. boş-boş, hərzə-hərzə sözlər danışan
ə. 1) əkin-biçin; 2) əkin-biçin vaxtı
ə. möhkəm rəy, qəti fkir
ə. mövqeyin təbii və ya süni möhkəmliyi
ə. 1) divar, barı, hasar; 2) ətrafı əhatə etmə; 3) qara ciyərdə, böyrəkdə və s. əmələ gələn daş
ə. görə, əsasən. Həsbi-hal bax həsb-hal
ə. ürəyini boşaltma; vəziyyəti təsvir etmə; söhbət, müsahibə
ə. qoşqu
ə. Allah eşqinə! Tanrı rizası üçün!
ə. əvəzsiz, qarşılıqsız, müftə
HƏSƏB1 ə. miqdar, vəzn, ölçü. HƏSƏB2 ə. 1) ad-san, əsilzadəlik; 2) şəxsi xidmət(lər)