f. dünya, kainat; gidi
f. bax göft
f. bax gur1
f. bax gürbə
f. «gordan gora» gorbagor (qarğış kimi işlədilir)
f. bax güft
f. 1) söz, kəlmə; 2) danışıq nitq; 3) mövzu
f. söz
GÖFT(Ü)GU f. söhbət, danışıq
f. 1) cavahir, inci, daş-qaş; 2) bir işin əsli, mayası, gövhəri. Gövhəri-qəltan iridənəli yuvarlaq inci; gövhəri-laməkan konkret yeri olmayan məkansız
f. 1) gövhər yağdıran, cavahir saçan; 2) m. çox yaxşı, ürəyəyatan
f. bax gövhərnisar
f. bax gövhərfişan
f. bax gövhərəngiz
f. cavahir alverçisi, cavahir alveri edən tacir
f. gövhər satan, daş-qaş alveri edən
ə. və f. inci saçan, gözəl danışan (natiq haqqında); söz gövhəri səpən, gözəl yazan (şair haqqında)
f. gövhər parçası
f. gövhər saçan
f. gövhər tökən
f. cavahir sındıran
f. 1) birillik dana, biryaşar dana; 2) «Tövrat»a görə: Musa peyğəmbərin dövründə Samirə adlı bir nəfərin qızıldan qayırdığı və bununla bir neçə günün
GU(Y)1 f. 1) deyən, söyləyən, oxuyan; 2) bax guyan. GU(Y)2 f. 1) top, kos; 2) çovkən oyununda istifadə olunan kiçik top; 3) girdə şey
f. gövhər
f. bax gunə (1-ci və 2-ci mənalarda)
f. bax gunə
f. bax gunə-gunə
f. 1) rəng; 2) növ, cür, qayda, tərz; 3) yanaq
cürbəcür, növbənöv
GUR1 f. qəbir, gor, məzar. GUR2 f. çöleşşəyi
f. bax guristan
f. qəbiristan
f. qəbirqazan
f. qoyun
f. 1) qulaq; 2) m. diqqət; 3) m. casus, kəşfiyyatçı
f. 1) bucaq; 2) künc; 3) uc, kənar; 4) bir şeyin iti tərəfi; tini; 5) dalda yer; sığınacaq; 6) az, bir az, azacıq; 7) kasıb ev
f. bax guşənişin
f. bax haşiyənişin (2-ci və 3-cü mənalarda)
f. diqqət
f. ət
f. 1) sırğa; 2) m. diqqətlə qulaq asılıb yadda saxlanılan nəsihət, öyüd
f. «qulaq vurma» 1) işarə etmə, kinayə etmə; 2) m. yada salma, xatırlatma
f. 1) danışan, deyən; 2) deyəsən, ola bilsin; 3) natiq
f. de, söylə, danış
f. ərimiş
f. 1) əri(dil)mə (metal və s. haqqında); 2) yan(dır)- ma; 3) cadudan birisinə yetirilən bəla, azar; 4) m
f. 1) həkimanə söz, hikmətli ifadə; 2) söz
f. çiçək. Güli-xəndan gülər gül, açılmış çiçək