f. və ə. 1) nümunə ola bilən; 2) hamıdan yaxşı; əla, gözəl
NÜMÜV(V) ə. bitki və ya heyvanın böyüməsi; böyümə, yetişmə; inkişaf etmə, inkişaf, yüksəliş
ə. 1) büt; 2) abidə, heykəl
ə. «nüsxə» c. nüsxələr
ə. «nəsir» c. köməkçilər, yardımçılar
ə. öyüd, nəsihət
ə. 1) yazılı mətndən çıxarılmış surət; 2) yazılı mətnin müxtəlif əlyazmalarından hər biri; 3) dərman kağızı, resept; 4) tilsim duası
ə. və f. 1) cildçi; 2) qədim tibb kitablarına baxıb dərman yazan ara həkimi
ə. 1) yardım, kömək; 2) zəfər, qələbə, müvəffəqiyyət
ə. «nasir» c. kömək edənlər, köməkçilər
ə. «nəsl» c. mizrağın ucundakı sivri və iti dəmirlər
ə. «nəss» c. 1) mətnlər; 2) əsas mənalar
ə. naşatır
ə. ölülərin qiyamətdə dirilməsi
ə. spermatozoid
ə. qanunsuz cinsi əlaqədən doğulan uşaq; bic doğulan
ə. əylənmə, əyləncə
ə. və f. əyləncəli
NÜZHƏTGAH, NÜZHƏTGƏH ə. və f. əyləncə yeri; seyrəngah
ə. göydən yerə enmə, nazil olma
ə. nizama salma, qaydaya salma
ə. «nəzr» c. nəzirlər
ə. «nazir» c. nazirlər
ə. təəhhüd, borc
ə. və f. öhdəlik götürən adam; öhdəçi
ə. və f. öhdəsinə götürmə; öhdəçilik
ÖVBAŞ1 ə. «vəbş» c. aşağı təbəqədən olanlar. ÖVBAŞ2 ə. «vəbəş» c. alçaq adamlar, lotu-potular; t. quldur, çapqınçı, oğru
ə. oğruluq, quldurluq
ÖVC1 f. 1) səyyarələrin mərkəzdən ən uzaq nöqtəsi; 2) səsin ən yüksək dərəcəyə qaldırılması; zil; 3) m
ə. qayıtma; təkrarlama
f. yeraltı hovuz; nohur
ə. qayıtma, geri dönmə
f. ayran
ə. daha çox, daha bol
ə. «vəhm» c. vahimələr, vəhmlər
ə. və f. xurafatçı, mövhumatçı
ə. «vəqf» c. 1) vəqf olunmuş şeylər; vəqflər; 2) t. vəqf işlərinə baxan idarə, vəqf idarəsi
ə. «vəqt» c. 1) vaxtlar, zamanlar; 2) t. hal, vəziyyət; 3) t. ömür
ə. və f. vaxt keçirən; əylənən
ə. və f. dilxor, pərt
ə. və f. dilxorluq, pərtlik
ə. «vələd» c. 1) ata-ananın uşaqları; 2) t. nəsil. Övladi-Mustafa bax övladi-rəsul; övladi-rəsul peyğəmbər övladı, peyğəmbər nəsli
ÖVLİYA’ ə. «vəli» c. 1) vəlilər, rəhbərlər, başçılar; 2) müqəddəs ocaqlar; pirlər
ə. Allahın dostları, kəramət sahibləri
ə. 1) kömək, yardım; 2) yardım edən; köməkçi
ə. Allah köməyin olsun!
ə. «vird» c. virdlər, əzbərlər
ÖVRAQ1 ə. «vərəq» c. 1) vərəqlər; 2) yarpaqlar. Övraqi-gül gül ləçəyi. ÖVRAQ2 ə. tamamilə sökülüb dağılmış; korlanmış