ə. 1) su və palçıq; 2) m. insan
MAYE’ ə. 1) axan // tökülən; 2) qatı olmayan; sulu
ə. mayelik, maye olma
f. 1) maya, acıtma; 2) maddə, zat; 3) sərmayə, kapital; 4) səbəb; 5) təməl, əsas
f. 1) maya vurulmuş, mayalı, acıtmalı; 2) sərmayəli, mayalı, əlində pulu olan; 3) varlı, dövlətli; 4) möhkəm
ə. gərəkli şey(lər), insana, evə ilk növbədə lazım olan şey(lər) (qab-qacaq, avadanlıq, yorğan-döşək və s
ə. nə ki olacaqdır
ə. 1) meyli olan, meyil salan; 2) istəyən, sevən; 3) əyilən, meyil edən, əyri; 4) düşkün, mübtəla; 5) üfüqi və şaquli arasındakı vəziyyətdə olan
ə. 1) keçmiş, keçən; 2) qrammatikada: keçmiş zaman
ə. və f. köhnəlik tərəfdarı; mühafizəkar
ə. keçmiş və gələcək; həmişə
MEH1 f. adətən səhər əsən xəfif yel. Mehi-ənvər işıq saçan meh, nurlu yel; mehi-taban parıldayan meh
ə. bax məhdi
f. ən böyük, daha böyük
f. bax mehriyyə
f. qonaq
f. bax mehmannəvaz
f. bax mehmanpərvər
f. qonaqpərəst, qonaqsevən, qonaqcıl
MEHR1 f. Günəş, gün. Mehri-cəhantab dünyanı işıqlandıran günəş; mehri-fələk fələyin günəşi; mehri-pürənvər çox nurlu günəş
ə. 1) məscidin qiblə tərəfindəki divarda oyuq; 2) qiblə; 3) m. inanılan yer; 4) m. sevgilinin qaş(lar)ı
f. 1) sevən; 2) mehriban
f. əziz, istəkli
f. mehribancasına
f. mehribanlıq, səmimiyyət
ə. kəbin haqqı; başlıq
f. məhəbbətli, şəfqətli
MEHTƏR1 f. daha böyük, çox böyük. MEHTƏR2 f. atlara qulluq edən // tövlə başçısı
f. tövlə işçilərinin yaşadığı yer
ə. 1) dolanan çarx və yuvarlaq şeyin ortasından keçən ox; 2) coğrafiyada: Yer kürəsinin iki qütbü arasında uzanıb onun mərkəzindən keçən xəyali xətt;
ME’MAR ə. arxitektor
ME’MARİ ə. memara aid olan
ME’MARİYYƏ ə. 1) memarlıq; 2) memara verilən əmək haqqı
ME’RAC ə. 1) nərdivan; 2) çıxılacaq yer, yüksəklik; 3) Məhəmməd peyğəmbərin göyə getməsi və Allahla danışması
ME’RACNAMƏ ə. və f. peyğəmbərin meracı haqqında yazılmış şeir
f. şərab, çaxır. Meyi-səhba qırmızı mey
f. içki düşkünü
ME’YAR ə. 1) çəki, qiymət və saflıq dərəcəsini göstərən ölçü; 2) bir şeyə qiymət vermək üçün əsas götürülən əlamət
f. 1) açıqlıq, düz yer; 2) bir neçə küçə arasındakı şahə. Meydani-cəng döyüş meydanı; meydani-eşq eşq meydanı
f. meydanda olan, meydan sulayan, meydanda vuruşmağa hazır duran
f. meydan tutan, özünə yer tutan
f. şərab satan
f. şərab rəngində, al-qırmızı
f. 1) mey və başqa spirtli içkilər satılan və ya içilən yer; 2) Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatında şeir formalarından biri
f. bax meyxor
f. mey içən, şərab içən
f. turşla şirin arasında olan; nə turş, nə də şirin; turşaşirin
MEY(Y)İT ə. 1) cənazə, ölü, nəş; 2) m. çox zəif; arıq, sısqa
MEY(Y)İTXANƏ ə. və f. ölüxana
MEY(Y)İTSİFƏT ə. meyit rəngində; solğun