ə. «təbəqə» c. təbəqələr
TƏBƏQATÜL’ƏRZ ə. 1) yerin geoloji quruluşu; 2) geologiya
ə. və f. tabaqda şey gəzdirib satan adam; tabaqçı
TƏBƏQƏ1 ə. 1) qat, lay; 2) cəmiyyətin ictimai, mədəni və b. xüsusiyyətlərinə görə həmcins hissəsi. TƏBƏQƏ2 ə
ə. qarmaqarışıq olmuş; qarışmış
TƏB’ƏN1 ə. tabe olaraq, itaət edərək. TƏB’ƏN2 ə. 1) təbiətinə görə; təbiətcə; 2) təbii olaraq
ə. oğulluğa, övladlığa götürülmə
f. 1) balta; 2) bax təbərzin (1-ci mənada)
f. 1) balta ilə silahlanmış adam; əsgər; 2) təbərzinli adam (dərviş haqqında)
f. 1) qırmızı söyüd; 2) quş ovlamaq üçün alət; 3) qırmızı rəng; 4) iydə
ə. Təbəristana aid olan; təbəristanlı
TƏBƏRQÖ’ ə. üzünə niqab salma, örtünmə
ə. uzaq durma; uzaqlaşma
TƏBƏRRÖ’ ə. ianə vermə, ehsan vermə
ə. soyuma, soyuqlaşma
ə. ianə yolu ilə ehsan verərək
ə. 1) uğur; 2) bərəkət
f. 1) ağ qəng; nabat; 2) bax təbərzin (2-ci mənada); 3) toxumu bərk üzüm növü
ə. 1) dərvişlərin gəzdirdikləri aypara şəklində balta; təbərzin; 2) ağ və parlaq və ya bərk və parlaq duz
ə. gülümsəmə
ə. və f. dodaqaltı gülən; gülümsəyən
ə. diqqətlə tədqiq etmə, incədən-incəyə nəzərdən keçirmə
ə. özünü alçaldıb yalvarma
TƏB’GAH ə. və f. bax təb’xanə
ə. xörək bişirmə; aşpazlıq
TƏBXAL(Ə) f. uçuq, uçuqlama
TƏB’XANƏ ə. və f. çapxana, mətbəə
ə. 1) buğlandırma, buxarlandırma; 2) dezinfeksiya məqsədi ilə buxar vermə
ə. həkim
ə. ey həkim! ay doktor!
TƏB’İD ə. uzağa sürgün etmə; uzaqlaşdırma. TƏ’BİD ə. əbədi etmə, əbədiləşdirmə
ə. vətəndaşlıq, təbəəlik
ə. 1) təbii şəraitin məcmusu; üzvi və qeyri-üzvi aləm; insan fəaliyyəti ilə yaradılmamış hər şey; 2) m
TƏBİİ(YYƏ) ə. 1) təbiətə aid olan; təbiət qanunlarından irəli gələn; 2) süni olmayan; 3) anadangəlmə, fitri; 4) adi, normal; 5) həqiqi, əsil
ə. «təbiiyyə» c. təbiət elmləri; t. fizika
ə. «təbii» c. təbiət alimləri
ə. bax təbl
ə. və f. bax təblbaz
TƏ’BİR ə. 1) ifadə etmə; anlatma; 2) bir məna ifadə edən söz, cümlə, tərkib və s.; 3) termin, istilah; 4) yuxuyozma
TƏ’BİRAT ə. «tə’bir» c. təbirlər
TƏ’BİRNAMƏ ə. və f. yuxu yozan kitab
TƏ’BİYƏ ə. 1) tərtib etmə; hazırlama; 2) uyğunlaşdırma, uyğun gəlmə, uyğunluq
TƏB’İYYƏ(T) ə. tabe olma, tabeçilik
ə. 1) böyük nağara; 2) anatomiyada: qulaq pərdəsi
ə. və f. bax təblzən
ə. xırdavat gəzdirib satmaq üçün tabaq
f. titrətmə-qızdırma