f. 1) diş-diş; 2) dişcik (mişar, hansısa bir detalda və s.-də)
ə. çirk, kir
f. 1) huşu getmiş, huşunu itirmiş; 2) başağrısı
f. dəng etmə, təngə gətirmə
ə. alçaq, rəzil
ə. və f. alçaq adamlara məhəbbət bəsləyən
DƏNİTƏB’ ə. alçaq təbiətli, alçaq
ə. və f. alçaq, rəzil adamın övladı; alçaq, rəzil
f. qapı. Dəri-elm 1) elm qapısı, məktəb; 2) m. çox bilikli adam
f. bax dəray
f. qucağına alma; qucaqlama
ə. «dirhəm» c. dirhəmlər
f. anbara yığma; anbara vurma
ə. «dərviş» c. əsli f. 1) dərvişlər; 2) yoxsullar, kasıblar
f. zəng, zınqırov
f. qapıçı
f. 1) şahın sarayı; 2) qəbul zalı
f. kiçik qapı, qapıcıq
f. «qapı-qapı» m. avara, sərgərdan
f. 1) dar keçid, boğaz; 2) dağ keçidi, dağ yolu; 3) dağ dərəsi; dərə; 4) cəftə, rəzə; 5) qala; 6) alaqapı, darvaza; 7) geniş, qısa küçə
ə. 1) araya sıxışdırma, yerləşdirmə; 2) çap etdirmə; çap, nəşr; 3) əmr, fərman. Dərci-sultan sultanın fərmanı, hakimin əmri
f. 1) ağrı, sancı, xəstəlik; 2) kədər, qəm, qüssə; 3) qayğı, iztirab, təşviş; 4) m. eşq, məhəbbət. Dərdi-bəla qada-bəla; qada; dərdi-bidərman 1) müali
DƏRDALUD(Ə) f. dərdli, qüssəli, kədərli
f. tora salma, tələyə salma
f. dərd bilən, dərd anlayan
f. ürək dərdi, ürək nisgili, sirr
f. o saat, dərhal, yubanmadan
f. ələ keçirmə, tutub saxlama; tutma
f. 1) dərd çəkən; 2) giriftar
f. 1) dərdli, kədərli, qəmli; 2) m. aşiq, vurğun
f. dərdli kimi
f. dərdli, qəmli, qüssəli
DƏRDPƏRVƏR(D) f. dərd çəkən, dərdi olan, dərdli
f. dərd, qəm-qüssə
f. və ə. qada-bəla, dərd-bəla
f. və ə. kədər, qüssə, dərd-qəm
f. və ə. dərd-qəm, qəm-qüssə
f. dərd-qüssə, dərd-qəm
ə. 1) müqayisə kəmiyyəti, ölçüsü, səviyyəsi; 2) dairənin 1/360 hissəsi
DƏRƏK(Ə) ə. 1) uçurumun dibi; 2) aşağı dərəcə, aşağı pillə; 3) cəhənnəmin dibi. Dərəki-əsfəl ən aşağı dərəcə
DƏR’ƏQƏB f. və ə. arxa(sınca), ard(ınca), dal(ınca)
DƏR’ƏNDƏ f. bax dərrəndə
DƏR’ƏZAB f. və ə. əzab iç(ərisi)ində, əziyyət iç(əris) ində, əzabla
DƏRGAH, DƏRGƏH f. «qapı yeri» 1) kandar, astana; 2) oturulan yer, olan yer; 3) qapı; 4) padşahın, hakimin və b
f. boynuna alma, boynuna çəkmə
f. qulaqda saxlama, yadda saxlama