ə. və f. tərli
ƏR’ƏR ə. 1) ardıc, ardıc kolu; 2) sərv, sərv ağacı
ə. «ərəsə» c. 1) meydan, açıqlıq; 2) qiyamətdə dirilən ölülərin toplanacağı meydan
ə. 1) əslində olmayıb sonradan əmələ gələn; 2) cismin mahiyyət və məzmunundan başqa, digər xüsusiyyətləri // forma; 3) təsadüfi hadisə; 4) əlamət
ə. əsli olmayıb sonradan əmələ gələn
ƏRFƏ’ ə. ən uca; daha yüksək
f. orqan (musiqi aləti)
f. 1) qırmızı rəngli qəşəng gül; 2) m. qırmızı
f. qırmızı rəngdə olan; qırmızı
ə. «rəhim» c. döllər
ə. ən rəhmli; daha mərhəmətli, çox rəhmli
ə. ağıllı, huşlu
ə. 1) adlı-sanlı; tanınmış; 2) arif, tez başa düşən, bilikli
ə. talvar, çardaq
ə. enli, geniş
ə. yazılı xahiş; xahişnamə
ƏRK1 f. iç qala, möhkəm hasar. ƏRK2 ə. yaxınlıq münasibəti, sərbəst davranma
ə. «rükn» c. 1) bir qrupun, cəmiyyətin dayağı olan şəxslər; 2) qaydalar, ayinlər; 3) t. təməl, özül. Ərkani-dövlət dövlətin ən məsul və ən böyük vəzif
ə. «rəqəm» c. rəqəmlər
ə. hərf, rəqəm yazısı; hərflə, rəqəmlə olan
ə. əsli a. sovqat, hədiyyə
ə. dovşan
ə. əsli f. 1) təkərlər üzərində yerləşdirilmiş altlıq (top və s. üçün); 2) araba
f. iri mişar
f. taxta şeylər düzəldilən müəssisə
ə. bax ərsəgah
ə. və f. boş yer, meydan. Ərsei-qiyamət qiyamət günü ölülərin dirilib toplanacağı meydan
ə. 1) qübbə, günbəz; 2) taxt, taxt-tac; 3) köhnə heyət elmində: göyün doqquzuncu və ən uca qatı; 4) səma, göy
ə. minbərin ən yuxarı pilləsi
ə. 1) ən ağıllı, ən kamallı; daha ağıllı, daha kamallı; 2) ən igid, ən qorxmaz; daha igid, daha qorxmaz; 3) ən düzgün, ən doğru, ən sağlam; daha düzgü
ə. 1) ərşə mənsub, göyə məxsus; 2) ərşdə yaşayan, göy sakini
ə. «ərşi» c. göydə yaşayanlar, məlaikələr
ə. və f. «göy əzizləyən» çox əzizləyən, lap oxşayan
ə. göy və yer, göy-yer, yer-göy
ə. Allahın ərşi
ə. 1) Peyğəmbərin meraca getməsi; 2) göyə çıxma, göyə qalxma
ə. gəlin
ə. və f. gəlincik, oyuncaq
ə. 1) şeir vəznlərindən bəhs edən elm; 2) vəzn adı
ə. «ruh» c. ruhlar
ƏRZ1 ə. 1) Yer kürəsi; 2) ölkə, diyar; 3) torpaq. ƏRZ2 ə. 1) böyük vəzifəli adama bir şeyi bildirmə; 2) özündən böyüyə demə, söyləmə; 3) şikayət etmə,
ə. «rizq» c. t. yeməli şey(lər); qida məhsulları
f. ucuz
f. 1) ucuzluq; 2) layiq, dəyərli, münasib
ə. ən rəzil; daha rəzil; çox alçaq, rüsvay
ə. darı
ƏRZİ1 ə. yerə, torpağa aid olan. ƏRZİ2 ə. enə aid olan, eninə olan
ə. əlağacı; çomaq. Əsayi-Musa Musa peyğəmbərin ilana dönə bilən çomağı
Ə’SAB ə. «əsəb» c. əsəblər
ƏSABE’ ə. «əsbə» c. barmaqlar