ƏZMGAH, ƏZMGƏH ə. və f. niyyət olunan yer, səfərin son nöqtəsi, mənzil başı
ə. «zəman» c. zamanlar, dövrlər
ə. və f. öz məqsədini həyata keçirməyə çalışan
ə. «zənəb» c. quyruqlar
ƏZRA’ ə. 1) bakirə (qız); 2) məşuqə
ə. vəzifəsi Allahın verdiyi canı almaq olan mələyin adı
ə. göy (rəng); mavi
ə. və f. göy rəngli paltar geymiş, mavi paltarda olan
ə. 1) qol; 2) m. istinadgah
ə. qola adi olan, qolla edilən
ə. isnad etmə; əsaslanma
ə. «zövc» c. 1) cütlər, cüt şeylər; 2) ərlər
ə. «zövq» c. zövqlər
ƏZZƏH(Ü) ə. Allah-taala ən qüdrətlidir!
ə. ərəb əlifbasının 20-ci, fars və əski Azərbaycan əlifbalarının 23-cü hərfi; əbcəd hesabında 80 rəqəmini ifadə edir
FACE’ ə. acıqlı, hirsli
ə. sonu qəmginliklə bitən hadisə, əhvalat, əsər
ə. və f. faciə yazan; dramaturq
ə. və f. faciəli, faciəvi
ə. pis işlərlə məşğul olan; əxlaqsız
ə. 1) əxlaqa, ədəbə zidd olan; 2) həddən artıq, çox; 3) mübaliğəli
ə. 1) əxlaqa zidd hərəkət; 2) əxlaqsız qadın
ə. 1) fəxr edilməyə layiq olan; 2) m. gözəl, parlaq
ə. qumru, çöl göyərçini
ə. mənfəət, xeyir, fayda
ə. və f. fayda verən; faydalı
ə. və f. fayda aparan, fayda alan, mənfəət görən
ə. bax fayiq
ə. 1) işləyən, iş görən; edən; 2) təsir edən; 3) ərəb qrammatikasında: feli sifət; mübtəda. Faili-muxtar öz işində, fəaliyyətində ixtiyar sahibi olan;
ə. 1) fəallıq; 2) təsir(lilik)
FAİZ1 ə. bax fayiz1. FAİZ2 ə. bax fayiz2
ə. meyvə, bəhər
ə. sözünün təhrif forması 1) yoxsul, kasıb; 2) Hindistanda müxtəlif «möcüzələr» göstərən adam; gözbağlayıcı göstərən; 3) dərviş
ə. yoxsulluq, fağırlıq, ehtiyac
ə. 1) uğur, bəxt, yaxşı tale; 2) falçının suya, güzgüyə və s. baxıb gələcəkdən və ya olmuş, lakin başqalarına məlum olmayan hadisədən xəbər verməsi
ə. iflic
ə. yaran, parçalayan
f. rəng
ə. 1) puç, heç; 2) çox zəif, gücdən düşmüş; taqətsiz
ə. əsli y. 1) fənər; 2) mayak; 3) qapaq. Fanusi-xəyal xəyal fənəri
ə. siçan
ə. kiçik siçan
FARİCÜLHƏM(M) ə. kədər dağıdan
ə. 1) boş, asudə; 2) iş-gücünü qurtarmış, işi-gücü olmayan; 3) vaz keçmiş, tərk etmiş; 4) rahat
ə. ürəyi asudə, könlü rahat // dinc, qayğısız
ə. fərqləndirən, ayıran, ayırıcı
ə. 1) atlı, süvari; 2) mahir minici; 3) m. məharətli, iqtidarlı, bacarıqlı, hünərli