KOLAVAT
сущ. нугъ. техил цун патал кул-кусдиз цӀай яна михьнавай чка; ** kolavat kösövünə dönmək рах. гзаф кӀвалахуникди, азият чӀугуникди цӀам хьиз хьун, яхун хьун, зайиф хьун, пис къа гьатун.
сущ. диал. выжженное поле для посева ◊ kolavat kösovünə dönmək исхудать, истощать от тяжелой, изнурительной работы
Полностью »(Ağdam, Füzuli, Xanlar, Xocalı, Kəlbəcər, Meğri, Zəngilan) kolu və ya ağacları qırılıb əkin sahəsinə çevrilmiş yer
Полностью »is. məh. Əkin əkmək üçün kol-kosu yandırılıb təmizlənmiş yer. Kolavat yerin taxılı yaxşı olar. ◊ Kolavat kösövünə dönmək dan
Полностью »