KOLAVAT
сущ. нугъ. техил цун патал кул-кусдиз цӀай яна михьнавай чка; ** kolavat kösövünə dönmək рах. гзаф кӀвалахуникди, азият чӀугуникди цӀам хьиз хьун, яхун хьун, зайиф хьун, пис къа гьатун.
is. məh. Əkin əkmək üçün kol-kosu yandırılıb təmizlənmiş yer. Kolavat yerin taxılı yaxşı olar. ◊ Kolavat kösövünə dönmək dan
Полностью »сущ. диал. выжженное поле для посева ◊ kolavat kösovünə dönmək исхудать, истощать от тяжелой, изнурительной работы
Полностью »(Ağdam, Füzuli, Xanlar, Xocalı, Kəlbəcər, Meğri, Zəngilan) kolu və ya ağacları qırılıb əkin sahəsinə çevrilmiş yer
Полностью »