KÖKƏLTMƏK
гл. куьк(а)рун, хъсандиз хвена (тӀуьн гана, къуллугъ авуна) дири авун, якӀуз гъун; куьк хьуниз себеб хьун; qoçu kökəltmək гьер куькарун.
f. Yaxşı yemləmək, bəsləmək, qulluq etməklə kök hala gətirmək; kökəlməyə səbəb olmaq. Toyuqları kökəltmək
Полностью »