KÖZƏRTİ
сущ. мерцание (излучение слабого, неровного, колеблющегося света)
сущ. элуьхъзавай лампади, цкӀламри ва я цӀай квай пӀапӀрусди гудай хьтин буьркьуь экв, цӀарцӀар.
Полностью »is. Sönməkdə olan közün, lampanın və s.-nin işığı, parıltısı; işartı. Fənərin közərtisi. Ocaqda közərti görünürdü
Полностью »