KÜNFƏYƏKÜN
устар. в сочет. künfəyəkün etmək камня на камне не оставить, künfəyəkün olmaq разрушаться, разрушиться, быть разрушенным до основания
[ər.]: künfəyəkün etmək кунфакун авун, дарбадагъ авун, кӀаняй акъудун, чӀурун (мес. кӀвал); künfəyəkün olmaq кунфакун хьун, дарбадагъ хьун, кӀаняй акъ
Полностью »[ər.] : künfəyəkün etdirmək – alt-üst etdirmək, darmadağın etdirmək. [Məstəli şah:] Xanım, buyurursunuzmu Pariji künfəyəkün etdirim, altını üstünə çev
Полностью »