zərf 1. piyada, ayaqları ilə; балкӀандал алайдакай кӀвачи-кӀвачи физвайдаз юлдаш жедач. Ata. sözü atlı ilə piyadanın yoldaşlığı tutmaz; 2
1. ayaq xizəyi (qalın qarda, bataqlıqda yerimək üçün); 2. ayaqaltı, ayaq altına salınan həsir, əsgi və s
(-из, -на, -а) f. dan. 1. ayaqlamaq; gəzmək, dolaşmaq; 2. məc. tapdalamaq, saymamaq; 3. məc. təzyiq altına almaq, sıxmaq
кӀвачин авун bax кӀвачинарун; кӀвачин хьун 1. hazır olmaq, hazırlıq görmək, yığışmaq, hazırlanmaq (yola, səfərə və s
1. ayaq -i [-ı]; bax кӀвач; кӀвачин тупӀар ayaq barmaqları (bax куьл, куьлер); кӀвачин кӀан anat. ayağın altı (pəncə); 2
(-из, -на, -а) f. 1. bir yerə göndərmək, bir işi gördürmək və s. məqsədi ilə qabaqcadan xəbərdar etmək, bildirmək, təlimatlandırmaq, hazırlamaq; балкӀ
(-и, -а) c. (t. кӀвачинкъаб) ayaqqabı.
(-ди, -да, -яр) qalaq (çörəkbişirmədə istifadə edilən taxta alət).
zərdab; bax цӀвегь.
bot. kervel (bitki).
хьун f. 1. sivri olmaq, sivri şəkil almaq, sivriləşmək, ucu nazikləşmək; 2. baş olmaq, başçı olmaq, birinci olmaq (bir işdə)
(-ве, -ве, -ер) 1. müxt. mən.: uc; рапунин кӀвенкӀ iynənin ucu; тупӀун кӀвенкӀ barmağın ucu; 2. dan. başçı, birinci; baş; 3
zərf 1. başda, irəlidə, öndə, qabaqda, ön sıralarda; кӀвенкӀве хьун başda olmaq, bir işdə birinci olmaq; 2
(-и, -а) xışa qoşulmuş öküzlərin birinci cütü, ambil (məh.).
(-ди, -да, -яр) qabaqcıl; öncül; хуьруьн майишатдин кӀвенкӀвечияр kənd təsərrüfatı qabaqcılları.
qabaqcıllıq, ön sırada olma; birincilik, təşəbbüsçülük.
1. eybəcər; çirkin, kifir, idbar; кӀвечӀи кас eybəcər adam; 2. pis; fəna; кӀвечи ни pis qoxu; кӀвечӀи гьава pis hava; * кӀвечӀи хьун a) eybəcər hala d
1. eybəcərlik, kifirlik, çirkinlik, idbarlıq; 2. pislik (pis şeyin hal və keyfiyyəti).
(-е, -е, -ер) dalda, sığınacaq; gizli yer, xəlvət; кӀев хьун daldalanmaq, gizlənmək; * кӀеве гьатун (кӀеве акӀун, кӀевера гьатун) a) bərkə düşmək, çət
хьун f. 1. örtülmək; bağlanmaq; qapanmaq; 2. qapanmaq, ləğv edilmək, bağlanmaq; 3. daldalanmaq, gizlənmək; 4
zərf 1. möhkəm, bərk, səmimi olaraq, qəlbən; кӀевелай дуст хьун möhkəm dost olmaq; 2. qəti (surətdə), ciddi (surətdə)
bax кӀев.
хьун f. 1. bərk hala gəlmək, bərkimək, möhkəmləşmək; 2. getdikcə artmaq, güclənmək, şiddətlənmək, qatılaşmaq, sərtləşmək: 3
1. bərk; кӀеви кӀараб bərk sümük; кӀеви кӀарас bərk ağac; 2. sərt, şiddətli, güclü; кӀеви гар bərk (sərt) külək; кӀеви кьуьд sərt qış, çox soyuq qış;
авун f. 1. bərkitmək, möhkəmləndirmək; 2. kip bağlamaq, qapamaq; 3. örtmək, üstünü basdırmaq, gizlətmək
1. bərklik; къванцин кӀевивал daşın bərkliyi; 2. möhkəmlik; davamlılıq; 3. məc. simiclik, xəsislik; кӀевивал авун a) məc
zərf 1. möhkəm; bərk, kip; кӀевидаказ тӀвал гун möhkəm düyünləmək; 2. möhkəmcə, möhkəm-möhkəm, bərk-bərk, möhkəm; 3
zərf bərk; möhkəm; кӀевиз чуькьуьн bərk sıxmaq; кӀевиз акъвазун möhkəm dayanmaq; кӀевиз гьараюн bərk qışqırmaq
“кӀевун”-un murad forması; bax кӀевун.
zərf örtə-örtə, bağlaya-bağlaya.
zərf 1. bərk-bərk, möhkəm-möhkəm, möhkəmcə; 2. məc. çox ciddi (surətdə), qəti surətdə.
(-из, -на, -а) f. 1. bərkitmək, möhkəmlətmək; 2. bağlamaq, bərkitmək, sıxmaq.
(-из, -на, -а) f. 1. örtmək; qapamaq; чин кӀевун üzünü örtmək; 2. müxt. mən.: bağlamaq; рехъ кӀевун yolu bağlamaq (kəsmək); 3
(-ди, -да, -ар) anat. topuq (topuq çıxıntısı).