təql. tıq-tıq, taq-taq; tıqqıltı səsi; çıqqıltı; тӀакь-тӀакь авун taqqıldamaq; çıqqıldamaq, tıqqıldamaq (saat və s
köhn. faydasız, xeyirsiz, səmərəsiz.
bax такьат.
təql. şaqqıltı, xırtıltı.
(-аз, -ана, тӀакьукь) f. don vurmaq, donmaq; buz bağlamaq, buzlamaq; чил тӀакьанва yer donubdur.
(-а, -а, -ар) taxça, divar oyuğu, camaxatan; bax дакӀ.
bax дакӀун.
bax дакӀурун.
(-ди, -да, -ар) 1. ağrı, sancı, sızı; кьилин тӀал baş ağrısı; сухван тӀал diş ağrısı; 2. xəstəlik, naxoşluq, azar; тӀал(ар) галукьун xəstələnmək, naxo
ağrı-acı, xəstəlik, naxoşluq; bax тӀал (1-2).
(-ди, -да, -ар) 1. tələb; tələb etmə, tələb edilmə; istəmə, istənilmə; 2. dilək, xahiş, rica, təvəqqe, yalvarma, istək, arzu; тӀалаб авун bax тӀалабун
(-из, -на, -а) f. 1. tələb etmək, bir şeyi (israrla) qəti şəkildə istəmək; gözləmək, ummaq; 2. məc. rica etmək, xahiş etmək, təmənna etmək, yalvarmaq;
1. tələb edən, istəyən, iltimasçı, təmənnaçı (adam); 2. dilənçi.
гаф тӀалакьда акьун a) sözü, tələbi, niyyəti, arzusu yerinə yetmək, nəticəsiz qalmamaq, qəbul olunmaq; b) məc
(-ди, -да, -ар) 1. talaq, boşama, boşanma, nikahı ləğv etmə; 2. kəbin kəsilərkən kişinin arvada verdiyi kəbin kağızında qeyd edilən miqdarda məbləğ (p
(-ди, -да, -яр) 1. dama; тӀамайрал къугъун dama oynamaq; 2. dama oyununda istənilən tərəfə yeridilə bilən daş; * тӀамада хьун damağı çağ olmaq, kefi k
1. dama-dama, xana-xana; тӀама-тӀама перем dama-dama köynək; 2. dama oyunu.
(-ди, -да, -ар) məngənə, qısqac, basqı, sıxac.
(-ди, -да, -яр) 1. damğa; möhür, nişan; тӀамгъа алай damğası olan, dağ basılmış, damğalı; 2. xüs. damğa basmaq üçün alət; тӀамгъа ягъун a) damğa vurma
(-ди, -да, -ар) qəd. imperiya.
dan. nöqtə, nöqtə işarəsi (.).
(-уни, -уна, -ар) çırtma, çırtıq, çırtmıq; тӀампӀ ягъун çırtma vurmaq, çırtıq vurmaq, çırtmalamaq.
zərf dan. 1. birdən, qəfildən, gözlənilmədən; xırp; станок тӀампӀна акъвазна dəzgah xırp dayandı; тӀампӀна лугьун gözlənilmədən (qəfildən) söz demək;
(-ди, -да, -ар) 1. ağuz, ağız; 2. ana südü; * тӀан гун mayalandırmaq, yeni doğulmuş heyvanlara birinci süddən əmdirmək, yedirmək
(-ди, -да, -ар) çırtma, çırtıq; тӀанбулар ягъун a) çırtma vurmaq, çırtma çalmaq; b) məc. veyllənmək, avara gəzmək
mus. tənbur; тӀанбурдин tənbur -i [-ı].
(-ди, -да, -яр) bot. südləyən (bitki).
хьун f. tərk olmaq, yox olmaq, məhv olmaq, itmək, qırılmaq, qırılıb qurtarmaq, kökü kəsilmək; ölmək; * тӀанкь хьайибур söy
zərf dan. birdən, gözlənilmədən, qəfildən.
(-ди, -да, -ар) təndir; тӀанурдин a) təndir -i [-ı]; b) təndirdə bişirilmiş; тӀанурдин фу təndir çörəyi
(-ри, -ра) c. armud növü.
(-ди, -да, -ар) 1. tex. dəmir bənd, pərçim, çənbər; tapan; 2. qayış keçirmək üçün şalvarın qurşağına tikilən halqaların hər biri
kilid, qıfıl; тӀапӀар ягъун qıfıllamaq, kilidləmək; * сивиз тӀапӀар ягъун bax сив.
(-ди, -да, -ар) zool. dağ göyərçini.
aşpaz, xörək bişirən (evdə, toyda və s.).
aşpazlıq.
(-ди, -да, -ар) 1. top (təkərdə dəndələrin və ya dəyirman pərlərinin bənd edildiyi hissə); 2. daraq (araba oxunun söykəndiyi oyuq)
(-ди, -да, -ар) qalınlaşmış, bərkimiş, içi boş baldırğan və s. gövdəsi; * тӀапӀупӀ хьиз хьун məc. qarnı şişmək, köpmək (çox yeməkdən)
хьун f. 1. ağrımaq, ağrı hiss etmək; canı acımaq, canı yanmaq; 2. əzilmək, zədələnmək.
тӀар авун bax тӀарун (2-3).
təql. şaqqıltı, çatıltı (səsi); çatırtı-patırtı.
1. tarım, tarım çəkilmiş, dartılmış, gərgin; тӀарам еб tarım ip; 2. bərk, möhkəm; тӀарам буржин bərk yay; 3
хьун f. 1. tarımlanmaq, gərilmək, bərk dartılmaq, tarım çəkilmək; 2. möhkəmlənmək, bərkimək; 3. dartılma, gərilmə, çəkilmə, tarımlaşma
(-из, -на, -а) f. 1. tarımlamaq, tarım çəkmək, tarım etmək, bərk dartıb çəkmək; сим тӀарамарун simi tarımlamaq; 2
1. tarımlıq; gərginlik; 2. möhkəmlik, bərklik; 3. məc. gözəllik, qəşənglik; şıqlıq.
zərf 1. bərk, tarım, möhkəm; 2. məc. gözəl, qəşəng; gözəlcə, qəşəngcə; şıq.
bax тӀарамдаказ.
təql. tək-tək tökülən dənəvər halında olan bir şeyin və ya iri yağış damcılarının dəmirə və s. dəyməsindən çıxan səs
(-ди, -да, -ар) keç. 1. ucuna kəlağayı bağlanaraq toy evinin damına sancılan ağac (toy nişanəsi kimi); çubuğa bağlanaraq toy evinə aparılan kələğayı,
dial. bax пайдах.