(-ди, -да, -ар) 1. zool. zəli; 2. məc. istismarçı, qaniçən, qansoran; * ругъвал хьиз алкӀун a) zəli kimi yapışmaq, yapışıb əl çəkməmək; b) təngə gətir
Bozdar, it ləqəbi (boz tüklü).
bax рагъул.
bax рагъуларун.
(-ди, -да, -ар) bot. qızıl boya, boyaq otu (kökündən qırmızı boyaq alınan ot).
bax руьгь.
ruhani, din xadimi.
ruhanilik, din xadimliyi.
1. filiz, külçə, xam mədən; 2. рудадин filiz (mədən) -i [-ı].
(-ди, -да, -яр) tüfəng; ружадин tüfəng -i [-ı]; * буьркьуь ружа köhnə (paslanmış) tüfəng.
(-ди, -да, -яр) ruzi, azuqə, yeyəcək; * рузи атӀун ruzisini kəsmək, yeyəcəksiz qoymaq; ac qoymaq.
(-ва, -ва, -вар) 1. meşə (bax ттам); 2. рукван “рук” söz. sif. meşə -i [-ı]; рукван накьв meşə torpağı
bax ракъурун.
rulet.
ruletka (1. xüs. ölçü lenti; 2. ruletka oyunu).
(-ди, -да, -ар) rulon.
dan. təkan; рум гун a) təkan vermək, hərəkət vermək, irəlilətmək; b) klas. ələ salmaq, təhqir etmək, lağa qoymaq; qısnamaq, sıxışdırmaq
bax рюмка.
rupor (səs gücləndirən boru).
bax урус.
хьун f. 1. rüsva(y) olmaq, biabır olmaq, abırdan düşmək, adı ləkələnmək; 2. məc. dan. çirklənmək, kirlənmək, ləkələnmək, batmaq
rüsva(y), abırdan düşmə, heysiyyətdən düşmə, biabır olma; русвагь авун bax русвагьун.
rüsva(y)lıq, rüsvayçılıq, biabırçılıq.
zərf rüsvayçılıqla; biabırcasına.
zərf русвагьдаказ.
(-из, -на, -а) f. 1. rüsva(y) etmək (eləmək), abırdan salmaq, biabır etmək, adını ləkələmək; 2. məc. dan
1. rutul (Dağıstanda xalq); рутул чӀал rutul dili; 2. Rutul (yaşayış məntəqəsi).
rutullu.
(ритӀиз, ртӀана, рутӀутӀ) 1. büzüşmək (ağız haqqında); 2. büzüşdürmək (turş şey haqqında); сивер ритӀидай ağızbüzüşdürücü; * гумади рутӀун his bağlama
(-и, -а, -ар) 1. qarın, bətn; руфунин qarın -i [-ı]; руфунин тӀал qarın ağrısı; гишиндан руфун ацӀуда, вил ацӀудач
(-ри, -ра) c. iç, içalat; руфунрин içalatdan bişirilmiş; * руфунар авадарун bax рад (ратар авадарун)
1. qarınqulu, çoxyeyən, doymaz, qarın düşkünü; 2. yekəqarın, şişman, xaşalqarın (adam).
dan. qarınqululuq, qarınqulu adamın halı; yeyimcillik.
dan. 1. qarınağrısı, bəhanə, umacaq; 2. əzab, əziyyət.
(-уни, -уна, -вар) palaz, kilim; рух хурун palaz toxumaq.
(-йри, -йра) “хва”-nın cəmi; oğullar; bax хва.
(-ди, -да, -ар) rüsxət. izin, icazə; vaxt, möhlət; * рухсат гун a) rüsxət vermək, izin vermək, icazə vermək; b) vaxt vermək, möhlət vermək; c) etnoqr
(-ди, -да, -ар) 1. kim. zəy (bax цагъ); 2. рухулдин zəy -u [-ü].
(-уз, хана, -ух) f. doğmaq, balalamaq; bax хун² 1); * рухуз тун (гун) a) icb. doğdurmaq; b) məc. dan
(-ди, -да, -ар) iskənə (dülgər aləti).
(рчаз, рчана, ручуч) bax рушун.
(-а, -а, -ар) 1. qız; руш аял qız uşağı; 2. uşaq, övlad (qadın cinsindən olan); 3. cavan qız, həddi büluğa çatmış (yetişmiş, ərgən) qız; bakirə; хва в
1. dan. xonsa; 2. top. qızlar və oğlanlar (bir yerdə).
1. qızlıq; рушвиле кьабулун qızlığa götürmək; 2. bakirəlik, bəkarət, ismət.
bax ришвет.
(ршаз, ршана, рушуш) toxuc. ərişləmək, xananın əsas iplərini çəkmək.
(-ди, -да, -ер) 1. ruh; can; 2. məc. cürət, cəsarət; 3. руьгьдин ruhi, mənəvi; ругьдин азаб ruhi əzab; * руьгь аватун ürəyi düşmək, vahimələnmək, bərk
dial. palıd meşəsi, palıdlıq.