(-из, -на, тулкӀ ая) f. müsadirə etmək.
[ттум] (-уни, -уна, -ар) 1. sap, dəstə; перцин тум belin sapı; 2. qulp, tutacaq; гичиндин тум bardağın qulpu; тум акалун (тум кутун) a) qulp taxmaq, q
(-уни, -уна, -ар) 1. bot. toxum, tum; чичӀекдин тум soğan toxumu; тумунин a) toxum (toxumluq) -u [-ü]; тумунин фонд toxum fondu; b) bax тумун; 2
[ттум] (-уни, -уна, -ар) 1. quyruq; кицӀин тум it quyruğu; гъуьлягъдин тум атӀана кьил тамир. Ata. sözü ilanın quyruğunu yox, başını əzərlər; 2
тум-кьил авачир bax кьил-тум (кьил-тум авачир); тум-кьил авачир кьван həddən artıq çox, saysız-hesabsız; тум-кьил алачир a) nizamsız, tərtibsiz, qatma
zökəm, tumov; тумавар хьун zökəm olmaq.
(-ди, -да, -ар) tumac, dəri; тумаждин tumacdan tikilmiş, tumac.
(-ди, -да, -ар) quyruğukəsik, quyruqsuz, lümə(k); тумакь яц quyruğukəsik öküz.
quyruğukəsik heyvanın halı, lüməklik.
tumcar (çəltik şitili).
bax тумухъан.
1. toxumluq, tumluq (bax тум 1); тумун мух toxumluq arpa; 2. dan. döllük, damazlıq, cinslik, cins; тумун гьер döllük qoç
dan. 1. yaltaq, quyruqbulayan, quyruqdagəzən; 2. köməkçi, əlaltı, tərəfdar.
dan. yaltaqlıq; тумухъанвал авун yaltaqlanmaq, qulluq göstərmək, canfəşanlıq etmək.
zərf yaltaqcasına, yaltaq-yaltaq, özünü alçaldaraq.
[ттун] (тваз, туна, тур) f. 1. qoymaq, salmaq; кьеле тун duza qoymaq; 2. yerləşdirmək, yığmaq, qoymaq; 3
(таз, туна, тур) f. 1. müxt. mən.: qoymaq; saxlamaq; чуру тун saqqal qoymaq, saqqal saxlamaq; гишила тун ac qoymaq, ac saxlamaq; акурди туна, ван хьай
[ттун] (тваз, твана, туд) 1. qırxmaq; taraş etmək, taraşlamaq; чин тун üz qırxmaq; кьил тун baş qırxmaq; 2
[ттун] kiçik təpəcik; kələ-kötürlük.
1. keçm. zam.: bax тун; 2. “тун”-dan f.bağl. туна фин qoyub getmək, buraxıb getmək, tərk etmək, atıb getmək
tundra; тундрадин tundra -i [-ı].
(-ди, -да, -ар) tar. toppuz, gürz.
koppuş, kök, toppuş; тунпуц гъил koppuş əl; тунпуц аял koppuş uşaq.
(-ди, -да, -ар) iplərin arasından keçirilən uzun ağac (hanada).
(-уни, -уна, -ар) 1. top (odlu silah); тупунин top -i [-ı]; 2. şahm. top; * туп акат тийир a) topdağıtmaz, gücüçatmaz, məğlubedilməz, yenilməz, alınma
top, kos; тупунал къугъун topla oynamaq, top-top oynamaq; * туп хьтин top kimi (sağlam), çox sağlam, sapsağlam
1. top, rulon (lülə şəklndə sarınmış); са туп агъ bir top ağ; тупаралди toplarla, çoxlu, top-top; 2. top (təkərdə dəndələrin və ya dəyirman pərlərinin
dan. gop, yalan, uydurma; mübaliğəli danışıq, uydurma söhbətlər; туп ягъун a) gop vurmaq, gopa basmaq, mübaliğə ilə danışmaq, goplamaq; b) yalan danış
topaldıqaç, lapta (uşaq oyunu); туп-лаш къугъун topaldıqaç oynamaq.
1. top-top, kos-kos (uşaq oyunu); 2. məc. burum-burum, topa-topa (tüstü haqqında).
top. top-tüfəng, toplar, tüfənglər, odlu silahlar.
(-ди, -да, -ар) kələfçə, cəhrədə mil, ox; cəhrənin iyi.
1. topçu, artilleriya əsgəri; 2. dan. gopçu; yalançı, uydurmaçı.
ТУПӀАР, ТУПӀУ, ТУПӀУН bax тӀуб.
(-ди, -да, -ар) 1. üzük; тупӀал кутун üzük taxmaq, nişanlamaq; 2. тупӀалдин üzük -i [-ı]; тупӀалдин къаш üzük qaşı; * крчун тупӀал bax карч
тупӀал кал balalanmanın ikinci ili (yenidən balalanmadan) süddən kəsilməmiş inək; * тупӀал фекьи bax фекьи; тупӀал духтур bax духтур
(-из, -на, -а) f. dial. 1. sadalamaq, adbaad, bir-bir saymaq; 2. dan. qurdalamaq (bir şeyi əl ilə əlləşdirmək); 3
тупӀалай авун bax тупӀалагъун.
bax тӀуб-тӀуб.
aşp. qaluşka (düşbərəyə oxşar xörək; xingal növü).
[ттур] “тун¹” un əmr forması; bax тун¹ [ттун].
[ттур] (-уни, -уна, -ар) dial. bax тӀур².
(уни, -уна, -ар) qılınc; yatağan, gorda; турунин qılınc -i [-ı]; турунин хер сагъ жеда, мецин хер – ваъ
tor (1. balıq toru; 2. seyrək toxunmuş baş yaylığı, pərdə və s; 3. məc. hiylə, kələk, qurğu); * туруна гьатун tora düşmək, tələyə düşmək, hiyləyə düşm
tur, dövrə; кьвед лагьай тур ikinci dövrə (yarışlarda).
“тун” un əmr forması; bax тун.
narıncı, turuncu; туракь ранг narıncı rəng.
(-ди, -да, -яр) torba, balaca kisə.
(-ди, -да, -яр) boru; хъенчӀин турба saxsı boru, küng; цин турба su borusu.
turbaza (turist bazası).