LİMƏ

I
(Şəki)
aşılanıb doğranmış gön. – Mən çarığı həmişə limədən tikirəm
II
(Göyçay)
qısaquyruqlu quş və ya heyvan. – Mə:m bir limə to:ğum var; – Limə to:ğ qaq elədi
III
(Çənbərək)
döyülmüş taxılın zibili. – Xırmandakı limiyi soyurdum, iki bağlama güzdüx’ çıxdı