MÜDDƏİ
\[ər.\] сущ. куьгьн. 1. тӀалаб ийизвайди, кӀанз дяве кьазвай, садавай са затӀ кӀан хьуниз, тӀалаб авуниз асас авай кас; // прокурор; 2. клас. мидя, душман; müddəi çıxmaq душман акъатун, мидявал авун, душманвал авун; müddəi olmaq мидя хьун, душман хьун.