məxsusi
məxsusi
[ər.] sif. və zərf 1. Ancaq bir şeyə və ya bir şəxsə aid olan, məxsus olan; xüsusi. Məxsusi yer. Məxsusi paltar
Полностью »I прил. 1. личный (принадлежащий, свойственный лицу, относящийся к нему). Məxsusi vəsiqə личное удостоверение, məxsusi çatışmazlıqlar личные недостатк
Полностью »[ər.] прил. нареч. махсуси (1. тек са касдиз ва я затӀуниз талукь (махсус) тир; хсуси; 2. хсуси яз, кьилди, ччарадаказ)
Полностью »sif. personnel, -le ; individuel, -le ; particuli//er, -ère ; privé, -e ; spécial, -e, particuli//er, -ère ; ~ çatdırmaq livrer vt personnellement
Полностью »