MÜRÜVVƏTSİZ
прил., сущ. мирвет авачир, инсанвал авачир, мирветсуз, инсафсуз, мяргьематсуз, зулумкар.
sif. və is. İnsafsız, mərhəmətsiz, zülmkar, mürüvvəti olmayan. Mürüvvətsiz adam. – [Səttar:] Bizi mürüvvətsizlər acından qırırdılar
Полностью »