MƏNƏVİYYAT

сущ. мораль, нравственность:
1. совокупность норм поведения человека в каком-л. обществе. Yüksək mənəviyyatın əsas qanunları основные законы высокой нравственности
2. моральные качества человека. Müəllimin mənəviyyatı нравственность учителя; yüksək mənəviyyatlı adam человек высокой морали
MƏNƏVİ-TƏRBİYƏVİ
MƏNƏVİYYATCA
OBASTAN VİKİ
Mənəviyyat
Mənəviyyat — insanın əxlaqi keyfiyyətləri, onun seçim edərkən rəhbər tutduğu qaydalar topluluğu. Bu termin danışıq dilində və ya ədəbiyyatlarda çox zaman "əxlaq", bəzən isə "etika" terminlərinin sinonimi kimi işlənir. Mənəviyyat bir fənn olan etikanın obyektidir və etikanın içərisində öyrənilir. Hesab edilir ki, mənəviyyat ailə, cəmiyyət, maariflənmə, ideya-siyasi və vətənpərvərlik işi vasitəsilə əldə edilir.

Значение слова в других словарях