sif. sans pitié, impitoyable ; sans merci ; ~ olmaq être impitoyable
sif. sans pitié, impitoyable ; sans merci ; ~ olmaq être impitoyable
sif. Mərhəmət etməyən, rəhmi gəlməyən; insafsız, daşürəkli, rəhmsiz. Mərhəmətsiz adam
Полностью »I прил. немилосердный: 1. жестокий, безжалостный. Mərhəmətsiz hökmdar немилосердный правитель 2. перен
Полностью »1. безжалостный, бессердечный, жестокий; 2. безжалостно, бессердечно, жестоко;
Полностью »s. pitiless, merciless; (qəddar) ruthless, heartless, hard-hearted; ~ olmaq to be* merciless / pitiless
Полностью »MƏRHƏMƏTSİZ – RƏHMLİ Gülsabah bunu ata gözü yox, mərhəmətsiz və soyuq, həyətdəki işığın bir parçası olduğu qənaətinə gəldi (Ə
Полностью »